Wielotematzcyne forum dyskusyjne
Aromatyczne kłącze imbiru jest nie tylko cenioną przyprawą. Ma też liczne właściwości lecznicze, jest wykorzystywane w kosmetyce i jako afrodyzjak.
Ta roślina, pochodząca z południowo-wschodniej Azji, nie zachwyca urodą – z jej prostych pędów z rzadka wyrastają długie lancetowate liście, a niepozorne kwiaty pojawiają się tylko na roślinach dziko rosnących. Uprawa imbiru jest nastawiona na pozyskiwanie bulwiastych kłączy o świeżym, nieco cytrynowym zapachu.
Offline
Co w sobie kryje
Kłącze imbiru zawiera minerały (wapń, magnez, fosfor, potas), żywice, skrobię, cukry, kwasy organiczne, ale najcenniejszym jego składnikiem jest olejek eteryczny. Są w nim m.in. związki seskwiterpenowe (zingiberen i zingiberol) o charakterystycznym zapachu oraz aldehydy, a wśród nich gingerol o ostrym, piekącym smaku. Taka kombinacja sprawia, że imbir pobudza wydzielanie śliny i soku żołądkowego – jest bardzo skutecznym środkiem poprawiającym apetyt i usprawniającym trawienie, pomaga przy niestrawności, wzdęciach, kolce jelitowej i innych dolegliwościach trawiennych. Łagodzi także mdłości i ma działanie przeciwwymiotne.
Jednak imbir działa nie tylko na przewód pokarmowy. Ma również właściwości przeciwzapalne i przeciwbólowe, dzięki czemu doskonale się sprawdza przy uśmierzaniu dolegliwości stawowych. Silnie rozgrzewa i pobudza krążenie krwi. Ta jego cecha jest wykorzystywana m.in. w kosmetyce, gdzie używa się go do produkcji preparatów wyszczuplająco-modelujących, wspomagających zwalczanie cellulitu. Ponadto dzięki tym właściwościom imbir był już w najstarszych kulturach azjatyckich stosowany również jako afrodyzjak – poprawiając ukrwienie, zwiększa bowiem intensywność doznań i wzmaga erekcję.
Offline
Domowy zielarz
Surowiec zielarski, czyli kłącza imbiru, pochodzi wyłącznie z importu. Jest sprzedawany w różnych postaciach – świeży, suszony i zmielony, a także kandyzowany i marynowany. Imbir można również uprawiać w domu, rozmnażając go z kłączy, ale tak uzyskany surowiec jest znacznie uboższy w substancje lecznicze.
Z aptecznej półki
Kłącze imbiru jest podstawowym składnikiem preparatów stosowanych w różnych dolegliwościach. Są wśród nich m.in. środki przeznaczone do zwalczania mdłości towarzyszących chorobie lokomocyjnej (Avioplant, Imotiv, kapsułki Imbir). Można je także stosować na pobudzenie apetytu. Imbir jest składnikiem licznych ziołowych mieszanek pomocnych np. przy niestrawności (Kłącze imbiru w saszetkach). Wyciągi z kłącza są też w popularnych preparatach – do łykania lub smarowania – łagodzących bóle stawów (Zinaxin, Glukoz-Imbir). Ponadto kłącze oraz olejek imbirowy są często stosowane do poprawienia smaku i zapachu różnych leków.
Informacje o właściwościach leczniczych imbiru można znaleźć w chińskich pismach z 2700 r. p.n.e. Stosowano go przede wszystkim w dolegliwościach układu pokarmowego.
Imbir jest jedną z pierwszych przyprawkorzennych przywiezionych do Europy. Opisywał go później m.in. Marco Polo i Paracelsus.
Offline
Napar z kłącza imbiru
Łyżeczkę rozdrobnionego kłącza zalej szklanką wrzątku i odstaw pod przykryciem na 10 minut. Przecedź. Pij 2 razy dziennie po pół szklanki naparu na pobudzenie wydzielania soków trawiennych. Napar działa też przeciwwymiotnie, można go również używać do płukania gardła.
Odwar z kłącza imbiru
1,5 łyżeczki pokrojonego kłącza zalej szklanką wody i doprowadź do wrzenia. Gotuj przez 5 minut, odstaw do przestudzenia. Pij jako środek pobudzający krążenie i rozgrzewający.
Offline